ΑΣ ΚΑΠΝΙΣΟΥΜΕ -1970
Ψάχνω τον Λούκυ- Λουκ, τον χάρτινο ιππότη.
Σκίτσο μ’ ηλιομπαλώματα, μια θύμηση υγρή.
Στα είκοσι έγγραφα πως χάθηκεν η νιότη
(σαν έφυγε). Δεν πίστευα πως θα χαθεί
του ερωτικού μου ο εκτελεστής παιάνα,
των «πάντα θα», του «σ’ αγαπώ», του «Άννα».
Λέγαμε για τους Ντάλτον και πολλές φορές
τις ηρωικές του παίρναμε πόζες.
Ήταν η Αννούλα μοναχά τις Κυριακές
όταν της πρόσφερα στον κήπο μας μιμόζες
Πίστη. Θα βρω τον Λούκυ δίχως άλλο.
Θα τον κεράσω κόκα κόλα και τσιγάρο.
Πριν στο «γιατί» φτάσουμε «να χωρίσουμε»,
απλά θα μου μιλήσει: «Ας καπνίσουμε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου