Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

ΨΑΧΝΩ ΤΟ ΑΝΑΠΟΔΟ ΤΟ ΝΤΕΦΙ


ΕΣΤΗΣΕ ΕΝΑ ΤΣΑΝΤΗΡΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ
Εκείνη τη λιπόσαρκη αρκούδα
Που στο παράγγελμα υπάκουε
"Κι τώρα η βασίλισσα τα κοιμηθεί",
Τη βλέπω κάθε έναστρη βραδυά
Ξαπλωμένη στον ουρανό.
Την εγκατέλειψε ο αρκουδιάρης,
Μπήκε σ' ένα πράσινο Ντάτσουν,
Έχτισε δίπατο σπίτι παρδαλό-
Στην άκρη του πελώριου κήπου
Έστησε ένα τσαντήρι.
Εκεί ξαγρυπνάει με τα εγγόνια του.
Τους αφηγείται ιστορίες παλαιές
Για τη γιαγιά τους που'ναι εκεί ψηλά.
Κι εγώ απόμεινα μονάχος
Μ'έναν στο χέρι οβολό
Ψάχνοντας το ανάποδο το ντέφι.



1 σχόλιο: