Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ
Ο πατέρας έγραφε τα δικά του ποιήματα
Με μολύβι,σε μπακαλοδέφτερο:
"Χταποδάκι ξηρό,δράμια εκατό,δραχμές 1,70".
Ύστερα, οι οφειλέτες έφευγαν γι άλλες γειτονιές
Ή πετούσαν ψηλά,
Όπως τα καναρίνια του Κρεμαστά, όταν του ξέφευγαν
Κι αναπαύονταν λαχανιασμένα στις μαρκίζες.

-Γαμώτο, έλεγε αυτός.
Εμείς τον πειράζαμε:
-Αύριο θα κελαηδούν οι γάτες του Συνοικισμού
Και του κουβαλούσαμε νερό να τα καταβρέξει.

Όσοι έφευγαν άφηναν στο τραπέζι μισό εικοσπεντάρι τσίπουρο.
Το' πινε ο Αντρέας ο φωτογράφος και χόρευε τη μαντουβάλα
Για να τον μιμηθούμε εμείς, να πιάσει την πόζα.

Είχαμε,λίγα χρόνια πριν,στη βαλίτσα με τα παλιά έγγραφα
Την ποιητική συλλογή του πατέρα:
Σκορδάς 35 δρχ,ποίημα πεινασμένο
Ελένη 70 δράμια ταραμά ,νηστήσιμο
Ποίημα δανδή-Σαλονικιός, σαπούνι πράσινο και γλυκερίνη.
Κάποιο πρωί που διαβάζαμε το δεφτέρι,
Ανελήφθη κι εκείνο αργά-αργά στους ουρανούς.

Κι έτσι καταλάβαμε ότι παντού νοσταλγούν οι άνθρωποι.