Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

ΑΘΛΙΟ ΔΟΚΙΜΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ

ΑΘΛΙΟ ΔΟΚΙΜΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ
Εκείνες οι ηδύπικρα αχνές
του πάρκου μ’ έχουν φυλακίσει αλλέες.
Ειδή μου και ψυχή στο Χθές
που κάλυψαν ημέρες νέες-
ώς να πεθάνουνε κι αυτές.

Έψαχνα με λαχτάρα στην υγρή τη χλόη
στις μαργαρίτες δίπλα, στην αλόη
κι άναβε εντός μου η ελπίδα και η πίστη
ότι θα βρώ
χλωμά χλωρό
νεράτζι να προσφέρω τη καλλίστη

από των κοριτσιών που σεργιανούσαν τον χορό.

Καμιά
θέα
της γειτονιάς δεν μου ‘πε «Ευχαριστώ -
να η Ελένη»
Τρώες να οδηγήσω πλέον δεν μπορώ.
Κι αυτό το ποίημα μου απομένει
άθλιο δοκίμιο για τον Καιρό.




(Από τα περυσινά μου)






 






































Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου