ΖΕΙ ΣΤΟ ΥΔΑΤΙΝΟ ΗΜΙΦΩΣ

ΖΕΙ ΣΤΟ ΥΔΑΤΙΝΟ ΗΜΙΦΩΣ
Τοποθετώ ένα ποίημα στη γυάλα
Και περπατώ στις γειτονιές,
Ενώ παιδιά τρέχουν ξοπίσω μου,
Φωνάζοντας:
"Πρόσεχε,
Το χρυσόψαρο είναι η καρδιά σου".
Τοποθετώ ένα τριαντάφυλλο στο πέτο
Ξεχνάω τα παιδιά.
Μα δε μ'αφήνουνε οι ποιητές
Με τις μεζούρες τους και τις καρφίτσες
Να κοιμηθώ:
"Αφαίρεσε τα φώτα"ψιθυρίζουν
"Το ποίημα είναι ένα ψαράκι,
Κόκκινα τροπικό
Και αδηφάγο.
Ζει στο υδάτινο ημίφως".