ΚΙ ΟΤΑΝ ΕΣΒΗΝΑΝ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΤΑ ΠΕΦΤΑΣΤΕΡΙΑ

Η ΠΟΔΙΑ ΤΗΣ ΒΡΥΣΗΣ
Οι παλαιοί ποιητές
Ακουμπούσαν τους στίχους τους
Στην ποδιά της βρύσης
-Για να παραμένουν δροσεροί
Κι όταν έσβηναν στο νερό
Τα πεφταστέρια.
Χάρασσαν πάνω τους
Τα ονόματά τους,
Μ' ένα κέρμα ή ένα σουγιά
Κι ύστερα τα κουβαλούσαν,
Τα μοίραζαν,φετούλες, στον κόσμο.