ΑΤΕΡΜΟΝΗ ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΑ

Υπάρχουν κάποιες μνήμες
Θολές,όπως το εσωτερικό τζάμι
Όταν έξω βρέχει
Και μπορείς, πάνω του με το δάχτυλο
Να μεταμορφώσεις τη γυναίκα της γωνιάς
Με την κόκκινη ομπρέλλα
Σε ιβίσκο.

Όταν σταματήσει η βροχή
Για μια στιγμή-
Μόνο-
Οι μνήμες αυτές

Φωτίζονται.

Κι έρχεται τότε
Η Άνοιξη,
Με τα πουλιά και τα λευκά νέφη.
Απ'τα σεντούκια πετάγονται
Παιδικές ζωγραφιές και μικροί στρόβιλοι
Χιόνι από πέταλα
Και κάποια μακρινή
Γραμμοφωνημένη μελωδία.

Για μια μόνο στιγμή

Πριν όλα σβήσουν
Στην ατέρμονη

Απροσδιοριστία.