Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Ο ΣΠΕΝΣΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΣΑΒΡΙΔΙΑ
"Τους κοίμησα στρωματσάδα" είπε η γιαγιά."Ήρθαν για το παζάρι και μου'φαγαν-δεκαπέντε
νοματαίοι-όλα τα σαβρίδια που μου'φερες να μαγειρέψω".Είχαμε γυρίσει απ' το REX, δώδεκα και
κάτι,ο θείος ο Κώστας δούλευε μηχανικός εκεί, και κείνο το βράδυ παίζαμε το "Γέρο και τη
θάλασσα" κι είχαμε κλάψει κι οι δυο όταν ο Σπένσερ Τρέησι,έφτασε στην ακτή, με το τεράστιο
ψαροκόκκαλο του ξιφία που είχε πιάσει και που τον έφαγαν οι καρχαρίες."Άντε πάμε να
τσιμπήσουμε και να κοιμηθούμε-είμαι ψόφιος απ'την κούραση"είπε ο θείος, τακτοποιώντας τη
μπομπίνα.Στο σπίτι, της οδού Χατζηαργύρη,είδαμε μ'έκπληξη, πάνω από δέκα συγγενείς του παππού
να κοιμούνται σκόρπιοι στην αυλή-είχε πανσέληνο.
Ένα πελώριο άνθος της μανόλιας έπεσε-καθώς ο θείος απαντούσε με γκρίνια στις δικαιολογίες της
γιαγιάς- έπεσε στο λευκό πρόσωπο ενός κοριτσιού αλλά δεν το ξύπνησε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου