ΣΤΙΣ ΑΚΡΩΡΕΙΕΣ
Στις ακρώρειες των λέξεων
Φύεται μόνον ένα λουνα παρκ
Με ασφοδέλους στα στόματα όσων
Τις πρόφεραν κατά καιρούς

Στα όρια φυτρώνουν λουλούδια
Μ' εκείνο το ιώδες
Που προσδοκά την επανάληψη

Στις κλιτύες τους
Ανηφορίζουν ποιητές κι άλλοι επαίτες
Του νοήματος

Ενώ, ψηλότερα
Σε πορφυρά συννεφάκια
Εχουν στηθεί τραπέζια με μελανοδοχεία
Και οι τελώνες περνούν τα επιμανίκιά τους
Ζυγοί τοποθετούνται για να μετρήσουν
Το βάρος και τις προθέσεις των λαλούντων