Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΙ
Μάζεψα τα ακριβά μου πράγματα και λόγια
Σ' ένα στρογγυλό κουτί
Από σοκολατάκια- του 1938
Εκεί που η μητέρα έθαβε παλιές φωτογραφίες
Ένα κουτί κυκλικό είναι
Με διαγώνιο ίχνη από σταγόνες
Σπέρματος μεταξοσκώληκα
Τοποθέτησα το πρώτο "ας"και πάνω του
Ένα "τρέχουμε;"
Πιο ψηλά το πρώτο δαχτυλίδι
Που κύλησε στη σχισμή των ενωμένων μου χεριών
Ένα φιλί, ένα διάττοντα, το πρώτο
Που εισέπραξα "όχι" και την οσμή
Κομμένου και μαλακού χορταριού
Ένα αγγελάκι, μόνο, δε χωρούσε
Έμεινε έξω κι έκτοτε
Στο μέρος βουίζει της καρδιάς
 

1 σχόλιο:

  1. Υπέροχο! Γεμάτο ευαισθησία. Μια ολόκληρη ζωή σε "δυο γραμμές" που με κάνουν και ονειρεύομαι αγγιγμένη! Ένα ποίημα τρυφερό, εύγλωτο μέσα στη σιωπή του όσο και απέραντο, όμως στριμωγμένο μέσα στη φυλακή του στίχου. Ενός ποιητή που θέλει να πει πολλά γράφοντας τόσο λίγα...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή