ΜΙΑ ΦΛΟΓΑ ΤΡΥΦΕΡΗ
Υπάρχουν κάποιοι ποιητές
που ανοίγουν όπως τα ταπεινά νυχτολούλουδα,
στα χωμάτινα πεζοδρόμια και στα παρτέρια.
Υπάρχουν κάποιοι ποιητές
που μας διηγούνται, σαν την απαλή βροχή,
τα όνειρά τους.
Κι ενώ σκέφτεσαι "αυτό το ποίημα δεν αφορά κανένα",
ξαφνικά νιώθεις ότι είναι η ίδια σου η καρδιά,
ακουμπισμένη στο χαρτί,
το όνειρο που έκανες παιδί και το πήρε ο άνεμος,
μια τρυφερή φλόγα Επιταφίου που κουβάλησες στα δάχτυλά σου.