ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΡΑΦΗ

Όταν ήμουν παιδί
Κύριε,Κύριε
Αργούσα να μεγαλώσω

Τα βράδια ονειρευόμουν ότι
Πιασμένος απ' το μίσχο ενός κίτρινου κρίνου
Χωρίς,Κύριε,να το καταλαβαίνω
Ταξίδευα για να σε συναντήσω.
　
Γέροντας πια, κυρτός κι αργόπους
Κύριε, Κύριε
Παρακαλώ για μια μικρή, τοσοδούλικη
Αναβολή

Ζητώ
Να μου επιτραπεί να προσκυνήσω
Λίγο αργότερα το
Θείο
Σου
Μεγαλείο

Συνέχισα, βλέπεις, να ταξιδεύω, με τον ίδιο τρόπο

Άν και στο μεσοδιάστημα
Ανακάλυψα, κι εγώ Κύριε, ότι ο

"Ακοίμητος Σκώληξ"

Περνάει εύκολα
Στην καρδιά του
Χοϊκού

Μέσα απ' το μίσχο ενός
Βραδινού
Κίτρινου
Κρίνου