ΟΙ ΤΕΛΩΝΕΣ
Άφησε το σταυρό στο τραπέζι. Πλάι στο δαγκωμένο μήλο. Κι άνοιξε την πόρτα στο. Οι τελώνες περνούν μαύρα επιμανίκια και πιάνουν φτερά χήνας. Μετρούν και ζυγίζουν ασταμάτητα. Τους βλέπουμε μέσα από παράθυρα, όπως τους φυλακισμένους. Ένα κείμενο αποτελεί φυλακή. Γνωρίζουμε τους τελώνες, με τα λευκά φτερά και τα μαύρα επιμανίκια, μέσα από κείμενα. Ως την ώρα που κλείνουμε πίσω μας την πόρτα. Έχοντας ακουμπήσει τον εσταυρωμένο στο τραπέζι. Πλάι στο δαγκωμένο μήλο.
Τέλειοοοο!
ΑπάντησηΔιαγραφή