Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013


ΜΙΑ  ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ

Ακόμη κι όταν
Εν ορδαίς
Διασχίζαμε τους νυχτερινούς ανοιξιάτικους κήπους
Μικροί περίπου σειληνοί
Εναλλάσσοντας ουά και ζήτω
Με ενδιάθετα στο στήθος
Έμβρυα «σ΄αγαπώ»  
Αφυπνίζοντας ακανθυλίδες
Που αποκοίμιζαν τα ράμφη σε ουραίες βεντάλιες
Ραντίζοντας με τη δροσιά των ρόδων
Τα ματωμένα γόνατά μας
Ως λάβαρο υψώνοντας
Ένα μισοκαμμένο
-Ίσως από το άγγιγμα του φεγγαριού- 
Αερόστατο

Ακόμη και τότε
Χωρίς να το γνωρίζουμε
Προετοιμαζόμασταν
Για τη μοναδική συνάντηση
Με τον
Φιλάργυρο
Πορθμέα








4 σχόλια:

  1. ακόμα και τότε!! πω πω.. δεν την γλυτώνουμε με τίποτε...
    πολύ ωραίο ποιητή μου!!!... για να δούμε... θάχουμε ελπίδα πουθενά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εχουμε ελπίδα.
    Μία και μοναδική: Να έχουμε το αντίτιμο για τον Πορθμέα.
    Εύκολο αντίτιμο. Σε συγχωρημένες αμαρτίες πληρώνεται και σε περνάει εκεί που ούτε καν μπόρεσες να ονειρευτείς...
    Ένθα επισκοπεί το Φως του Προσώπου Εκείνου που σε αγάπησε, όσο δεν παίρνει άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σας ευχαριστώ θερμά, όλους.
    Το παράδοξο είναι ότι η ΕΛΕΝΑ απαντάει στην Παρασκευή, χωρίς να γνωρίζουν ότι, ξεκινώντας από την αισθητική της διαπίστωσης του Ανωνύμου-των 5.52 μμ και περνώντας από τον τρομαχτικό στοχασμό της πρώτης κατέληξα στην απόλυτη, της δεύτερης, ελπίδα.
    Ο βαρκάρης δεν είναι φιλ-άργυρος, είναι ο μοναδικός Φιλ-εύσπλαγχος Κύριος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή