ΑΛΛΗ ΜΑΡΙΑ

«Και θα λογχίσουν την καρδιά σου- αυτό είναι πόνος»

Ψιθύρισε ο γέρο θεόπτης, ο Συμεών.

Κι ύστερα τίποτε.

Σώπασε οριστικά.

Εκεί μες τους μπαξέδες

Κάτω από τον εαρινό, τον είδα, ουρανό

Να απαγκιστρώνεται από τα ανθισμένα πράγματα.

(Τον ένιωσα αργότερα αυτόν τον πόνο

Κάτω από τον σταυρό σου.

Μας τύλιγε ένας παράξενος ζόφος.

Ήτανε μεσημέρι. Ο Ιωάννης με κρατούσε

Κι έπεφτε πάνω μας μια κόκκινη βροχή.)

Εκείνο

Που δεν προφήτεψε ο γέροντας

Είναι ότι θα σε ξανάβρισκα, παιδί μου-

Ενώ τα ορθρινά ξεσκίζονταν αηδόνια –

Οψέ του Σαββάτου.

Η Μαρία η Μαγδαληνή, η Σαλώμη και η Ιωάννα

Εξελθούσαι ταχέως του μνημείου,

Μετά φόβου,

Την μεγάλη χαρά άφησαν σε μένα

Να προσκυνήσω τον ωραίον κάλλει.

Να δω την δόξα σου πρώτη,

Όπως έζησα πρώτη παλαιότερα

Την ταπεινή, Θεέ μου, κένωσή σου,

Την φοβερή σου είσοδο στον κόσμο.

Έφυγαν.

Κι άφησαν στα σεπτά σου,

Ηλόπληκτα πόδια,

Εμένα,

Την, κατά Ματθαίον, άλλη Μαρία. 

Γιάννης Τσίγκρας