ΝΑ Μ' ΕΥΛΟΓΗΣΕΙ
Κάποτε, ονειρεύομαι ανθρώπους που δεν γνώρισα.
Κρέμονται ράκη από λυκόφως στα μεγάλα βλέφαρά τους
Και στα μαλλιά τους ακουμπούν οι ανάσες των πουλιών:
"Καλησπέρα"-πρόθυμος πάντα ο χαιρετισμός τους.
"Είμαι κι εγώ,όπως κι εσείς, αρχαίο ποίημα
Θα 'θελα να χαθώ μια κυριακάτικην ευδία,
Ενώ θα με χειροκροτούν σα να'μουν αερόστατο
Ή του χωριού ο τρελός, με τα λυμένα του κορδόνια.
Ψάχνω κι εγώ,όπως και σεις,το μικρούλη Χριστό.
Πριν την υπέρτατη μουσική φορέσω, για μανδύα,
Να μ'ευλογήσει".