ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΛΙΠΑΣΜΑ
Η ατομοκρατία των καιρών
Τούτο το χάσμα με τις αγριοσυκιές
Και την σκληρή εμμονή στο  Τίποτε
Τινάζει τα κυκλάμινα των στίχων
Για τον άνθρωπο που χαίρεται
Ή που πονά
Πώς να το πώ;
Είναι σαν το καπέλο του θαυματοποιού
Που καταπίνει κουρελόχαρτα
Και γεννά  λευκά περιστέρια