ΕΠΙ ΤΩΝ ΠΟΤΑΜΩΝ ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ
Κι ήσαν μεγάλες οι ιδέες και τα όνειρά μας,τόσο που
σκεφτόμαστε να τα μεταφέρουμε και σ'άλλες καρδιές.
Ένα πρόβλημα είναι αυτή η μεταφορά, άραγε θα τα δεχτούν
οι άλλοι; Έτσι,χωρίς αντηρίδες και στηρίγματα,
στερεωμένα στα σύννεφα,πάνω απ'το δάσος με τους
κακούς παιδικούς μας λύκους;Να τα στείλουμε με επιστολές
ή με μποτίλιες στο πέλαγος,καλύτερα,νομίζω,είναι να κλάψουμε,
κρεμώντας τα επί των ποταμών Βαβυλώνος.