ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΜΗΔΕΝ;

ΕΙΜΑΣΤΕ

 

Είμαστε φτιαγμένοι από ορθοπλωρούσες Παναγιές

Μυρίζουμε πλατανόφυλλο και χειμερινό λεπίδι φεγγαριού

Μακριά μας περιμένει η Μαυρομαντηλού και ένας ιππόκαμπος

Που βήχοντας ξερνάει τα παιδιά του

Οι φαύνοι κι οι μικρές κωλοφωτιές ανάβουν το τσιγάρο μας

Καθόμαστε σταυροπόδι μέσα στο των πλατειών αγριοβασιλικό 

 

Σαν σε αντίλαλο το Χαϊντεγεριανό μας συνεπαίρνει

Γιατί να υπάρχουμε εμείς κι όχι το μηδέν;