Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

ΦΕΥ

Πεποίθαμεν,φευ, επ' άρχοντας

Ένα κομμάτι ψωμί ζητούσαμε
Και
Μας είχαν τάξει παντεσπάνι

Εκείνο που είδαμε
Που
Στο κορμί μας
Νιώσαμε
Ήσαν οι κοφτεροί βράχοι

Φτάσαμε κάποτε στο τέλος
Της χαράδρας
Που μας έσπρωξαν
Οι εκλεκτοί

Φτάσαμε
Αιμάσσοντες
Αλλά χαρούμενοι

Είχαμε σώσει τελικά
Τα χέρια

Πώς χωρίς τους
Θα χειροκροτούσαμε
Τους επόμενους
Υιούς
Ανθρώπων;

2 σχόλια:

  1. ...Γιάννη μου, Φευ,
    τα ...ονόματα στα πιστοποιητικά γεννήσων θα είναι
    η ιστορία μας...

    Και μιας και λέμε για ...ιστορίες,
    η Αστοριανή έχει μία... υπερατλαντική!!!
    Σε περιμένει.
    Χαιρετισμούς,
    Υιώτα, ΥΝ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πικρότατο... και ειρωνικότατο!! ... τέλειο όμως!! ... έτσι είναι, έχεις δίκιο, σώσαμε τα χέρια!! .... εκπληκτικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή