ΦΕΥ

Πεποίθαμεν,φευ, επ' άρχοντας

Ένα κομμάτι ψωμί ζητούσαμε
Και
Μας είχαν τάξει παντεσπάνι

Εκείνο που είδαμε
Που
Στο κορμί μας
Νιώσαμε
Ήσαν οι κοφτεροί βράχοι

Φτάσαμε κάποτε στο τέλος
Της χαράδρας
Που μας έσπρωξαν
Οι εκλεκτοί

Φτάσαμε

Αιμάσσοντες
Αλλά χαρούμενοι

Είχαμε σώσει τελικά
Τα χέρια

Πώς χωρίς τους
Θα χειροκροτούσαμε
Τους επόμενους
Υιούς
Ανθρώπων;