"ΚΛΗΡΩΝΕΙ..."
Ο Καρπέτης, άλλοτε φώναζε "κληρώνει"-μ'ένα, τότε, αρνί υπό μάλης-
κι άλλοτε,σπρώχνοντας το καροτσάκι, "λερώνει", οι παλιοί
κουτσαβάκηδες, ο Τακουνάκιας κι ο Ρέλος, ήξεραν την ακριβή
περίμετρο των μυώνων τους, συνεχώς τους καμάρωναν.
Ορισμένοι ήσαν καντάρηδες στη λαχαναγορά,αν ψάξουμε σκονισμένα
μαθητολόγια του 9ου Δημοτικού Σχολείου,
αποφοίτησαν πριν πενήντα χρόνια,
υπογράφει ο κ.Κώτσης, με μια νότα,
καντάρηδες,
κι άλλοι ξεφόρτωναν
καρπούζια ή σακιά με πατάτες, τα καλοκαίρια πολλοί μετήρχοντο το ευγενές
επάγγελμα του καμακιού, οι τουρίστριες έφτυναν τα τζίτζιφα που τους
πρόσφεραν,μακρυά περνούσαν τα τσιμεντοφόρα,τα βράδια ο Ρέλος
περπατούσε τους τρυφερούς δρόμους τραγουδώντας "είναι τα ντέρτια
μου πολλά",δεν τον πολυβλέπω, ο Τακουνάκιας φοράει
κίτρινη περούκα και πουλάει χτυπημένες κονσέρβες στα ψαράδικα,
μόνο τον Καρπέτη ακούω συχνά, "κληρώνει", ακουμπάει το αρνί
στη στεγνή ποδιά της τουλούμπας που κάποτε τον ξεδιψούσε και,
σαλιώνοντας, στρώνει το μαλλί, σ'ένα καθρεφτάκι,
πριν συνεχίσει.