ΣΑΝ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙ ΠΑΣΧΑΛΙΑΣ
Ενίοτε
Σε μεταμεσονύχτια αγρυπνία-
Αγωνία
Με κυριεύει, μια παρόμοια της αμφιθυμίας του Βερσίλοβ
Κι επειδή εκείνη την ώρα
Συνήθως
Δεν μπορώ
Να την -κατά τη συνήθειά μου-καταγράψω
Την πλάθω στα χέρια μου
Σαν κουλουράκι πασχαλιάς.
Ενίοτε
Σε μεταμεσονύχτια αγρυπνία-
Αγωνία
Με κυριεύει, μια παρόμοια της αμφιθυμίας του Βερσίλοβ
Κι επειδή εκείνη την ώρα
Συνήθως
Δεν μπορώ
Να την -κατά τη συνήθειά μου-καταγράψω
Την πλάθω στα χέρια μου
Σαν κουλουράκι πασχαλιάς.
Τα κουλουράκια της πασχαλιάς είναι βεβαιότητα ανάστασης, προσμονή πασχάλιου δείπνου, εδέσιμον συνοδευτικό καφέ (μετά από νηστεία), τέλος Γολγοθά και θρίαμβος Ανάστασης...καλά κάνεις και πλάθεις τις αγωνίες σε κουλουράκια αγαπημένε φίλε !
ΑπάντησηΔιαγραφήΔικαιώνεις τα αναστάσιμα υλικά των μαμάδων μας και της ζωής μας!
Όλα αυτά υπήρξαν τότε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα, περίπου στη σχοινοβασία του, πλέον αντιφατικού, ντοστογιεφσκικού τύπου βρισκόμαστε.
Κι ελπίζουμε στη μεταφορά του φωτός-Αγιοταφίτικου και ταρκόφσκεια
νοσταλγικού.
...έστω και αργά, πάλι εδώ είμαι!
ΑπάντησηΔιαγραφή...και σε διαβάζω
και χαίρομαι!
Φιλιά στη Φίλη μας,
Υιώτα
αστοριανή,ΝΥ
Γιώτα μου, σ' ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι θερμά συγχαρητήρια για την βράβευση και την προβολή σου.
Γιάννης
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚούκου! τσα!
ΤΕΛΕΙΟ ΤΟ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙ ΠΑΣΧΑΛΙΑΣ!
ΣΕ ΛΑΤΡΕΨΑΜΕ ΠΑΛΙ!
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρε, ω, χαίρε.
Δεν καταγράφω πλέον τα ενύπνια ενός καταθλιπτικού.
Χτες διάβασα το μισό Βρεττάκο.
Κι από τον Αναγνωστάκη, βρες εκείνο το ποίημα που τελειώνει με το στίχο
"Α, ρε Λαυρέντη, μόνον εγώ γνωρίζω τί κάθαρμα ήσουν"
Κι ας μη σου αρέσει η ποίηση.
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει.Τέλειο το κουλουράκι αλλά, τι θα γίνει;
Θα φτιάξουμε και καμιά Φανουρόπιτα;