ΟΤΑΝ ΤΡΕΛΛΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΕΜΟΔΕΙΧΤΕΣ

ΓΕΜΙΖΕ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ
Έκανε τούμπες κι αστείες γκριμάτσες
Μπροστά στις γυναίκες
Που κοιτούσαν, μέ βλέμμα μαβί, τη θάλασσα.
Μάζευε τα στιγμιαία χαμόγελά τους
Όσα ράγιζαν κι έπεφταν
Στο χώμα
Και γέμιζε μ'αυτά τις τσέπες
Και τον κόρφο του-
Όπως τα παιδιά μαζεύουν άστρα και κοχύλια,
Όπως οι ερωτευμένοι χαράσσουν καρδιές,
Για να' χουν μια παρηγοριά
Τις βραδιές που τρελλαίνονται οι ανεμοδείχτες
Κι αγαπάς αφόρητα ό,τι δε σου φανερώθηκε,
Κι ανακαλύπτεις μια δεύτερη ζωή σου
Στο σκοτάδι.