ΟΙ ΑΠΟΣΩΣΤΡΕΣ ΕΓΙΝΑΝ ΚΥΡΙΕΣ

ΗΔΥΜΟΛΠΑ ΜΙΝΥΡΙΣΜΑΤΑ

"Εγώ ασχολούμαι με το ωραίον" απεφθέγξατο

Ο κυρ Αλέξανδρος.

Στο ένα χέρι κρατούσε

Ηδύμολπα μινυρίσματα πτηνών,

Ψάλλοντας τον "πολυέλεον", στα εννιάμερα της Παναγιάς

Που το' χε τάμα-

Μ'ένα αγκάθι στη φτέρνα

Κι ένα κερί στο άλλο χέρι.΄

"Εγώ ασχολούμαι με το ωραίον.

Εσείς πού καταντήσατε την ομορφιά...

Να φοβάσθε το θάνατο και να μη βρίσκετε

Ένα θαλασσόξυλο να περάσετε εις την μικράν νήσον

Την Ουρανίτσα την αυτόχειρα,

Να μη περιμένετε ιώδη άνθη να ευωδιάσουν στον τάφο της-

Κι αν ξύλο τι ανακαλύψετε

Σεις το χτυπάτε

Ως τάλαντον να ήτο.

Οι αποσώστρες έγιναν κυρίες.

Στο μοναστήρι της Καισαριανής

Δεν αγιάζει τα νερά η περιστέρα

Τα ξόδια των νηπίων

Δεν αξιώνονται της τρυφεράς ακολουθίας,

Ούτε ψυχαί

Το έλαιον πίνουν από ακοίμητον,

Επί ημέρας τεσσαράκοντα,

Κανδήλας.

Κι εμάς, τους παλαιούς,εις επετείους

Μας τεμαχίζετε, ως λαμπριάτικα αρνία

Κι ως ψάλτες, κατ'αποκοπήν,κακοφωνείτε

Τα γλυκύτατα τραγούδια του Θεού.