ΕΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ, ΠΑΝΤΟΤΕ, ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ
Κι η συμβολική πάλι που κοάζει;
Αυτό είναι
ή υπήρξε-
αυτό,τίποτε περισσότερο ή λιγότερο,
αν μπορείς να γράφεις και για τα επώδυνα κάνε το,
αλλά δήλωσε κατά των ανθέων και των άστρων,
ένα μπουκέτο δεν μπορεί να'ναι ταυτόχρονα
και σχοινοβάτης,
ο τελευταίος κρατάει τη ζωή στην παλάμη του,
πουλί,αν την ανοίξει χάθηκε
περπάτησα κι εγώ σε αλέες και βάφτισα τις νταντάδες
άγρια θηρία,
να γιατί απορρίπτω,πλέον,τη φαινομενολογία,
να γιατί διαλέγω θαλασσόξυλα,έχουν ιστορίες
ανάμεσα στα δόντια,δεν κουδουνίζουν στις τσέπες τους,
ακούγονται
κι ένας ποιητής πάντοτε αφηγείται.