Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Εκεί,στη στροφή,με περίμεναν,"δεν θα γράψει
ένα αληθινό ποίημα;" κι ύστερα, ό,τι θα' βγαζα απ'το καπέλο
δε θα ξεπερνούσε την πραγματικότητα ενός ανδρεικέλου
που θα τινάζονταν απ'το ρωγμώδη καθρέφτη μου-
ξέρετε, αυτά σε κυνηγούν,ενώ φοράς παντούφλες,
έχουν τρύπιο καπέλο,τραγουδούν το ντράκουλα τσα-τσα,
ε,λοιπόν το 'γραψα, τώρα πρέπει να συμβιβαστώ,πιάστηκα
απ'την πέννα του Χέρμπερτ Τζορτζ Γουέλς κι είμαι πλέον
ο Αόρατος Άνθρωπος,αν και με βλέπουν στον ύπνο τους
εκατοστιαία κολιμπρί-το πρόβλημά μου είναι αν τα ποιήματα
ενός ανθρώπου χωρίς είδωλο,οφείλουν να προτείνουν
τον πόνο
ακάλυπτο.