ΚΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΑΖΕΥΕ ΤΙΣ ΤΥΡΟΠΙΤΤΕΣ ΤΟΥ
Κι έτσι,όπως ξεκολλούν με τη βροχή, τα κηδειόσημα
των στύλων μοιάζουν μεσίστιες σημαίες,προσωπικά
αποδίδω τιμές,χαιρετώντας στρατιωτικά,και δεν είμαι
ο γέρος αετός που "κουνάει,μάταια,τα ριπίδια",ούτε ο
παιδιόθεν,υποθέτω,τρελός εκτελωνιστής,αλλά θα φύγουμε
που θα φύγουμε,γιατί να μη αποδομήσουμε τη ζωή μας,
φτάνοντας στο στοιχειώδες απλό,
το ανάποδο
κι αν δε βρήκα ένα όνομα της προκοπής είναι γιατί ο
εγκέφαλος λειτουργεί με ομοιώσεις,λέμε τα σύκα σκάφη
και τη σκάφη σύκα,πάντως εγώ προσπάθησα,μη φαντασθείτε
ότι δεν είχα ευκαιρίες,θυμάμαι πώς πετούσα
πέφτοντας απ'το ποδήλατο στην πρώτη μου σύγκρουση
κι ο άλλος μάζευε τις τυρόπιττές του, μ'ένα γαμωτοκέρατό σου.