ΓΙΑ Ν' ΑΠΟΓΕΙΩΘΕΙΣ
Στην αρχή δεν το παίρνεις καν είδηση,
δυο σταγόνες διάφανες,
πέντε λέξεις,όπως εκείνες
του Μαλαρμέ και του Βαλερί,κολυμπούν,
χρυσόψαρα
στο μεγακείμενο,

εσύ κοιτάζεις πάντοτε τη γυάλα,

η μουσική για αστέρια παίζεται με κρουστά,
και συνεχίζεις,

ξάφνου το αντιλαμβάνεσαι,

το καθαρό ποίημα έχει τελειώσει εδώ κι  αιώνες,
όλα τ'άλλα είναι έρμα,πού'πρεπε να πετάξεις,
για ν'απογειωθείς.