Ν' ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙΣ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ
Κι οι νοικοκυρές, σπάζοντας τη μεσημβρινή φωνολογία
των πλανοδίων,
με μια σκούπα κι ένα φαράσι στα χέρια,
έτρεχαν στους χωματόδρομους,
να διορθώσουν τη στίξη των αλόγων:
Πώς να λιπάνεις το μοναδικό γεράνι της αυλής;
Το βράδυ,
ακούγονταν μια φυσαρμόνικα κι η χαμηλή βροχή.
Δεν είχες χώρο
- σ'έναν ολόκληρο γαλαξία-
ν'ακουμπήσεις τα μεγάλα άσπρα όνειρά σου.