ΣΑΝ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ
Κάθε ποίημα είναι ένα κατώφλι που σε κατώφλι σ'οδηγεί
έτσι που τα φεγγάρια του σαν των ψαριών τα μάτια να στεγνώνουν
κι οι στοχασμοί του να μαραίνονται, όπως του ηλιοτρόπιου ο μίσχος.
Γι αυτό, μόλις τελειώσεις, θάψε το βαθιά στη γη
και θα το δεις σαν άστρο όταν νυχτωθείς στο δάσος,
όπως το θερινό τραγούδι θα το ακούσεις,
τα μάτια θα φοράει των κοριτσιών που αγάπησες,
θα στάζει, σαν τα περιστέρια, ήλιο.
Κάθε ποίημα είναι ένα κατώφλι που σε κατώφλι σ'οδηγεί
έτσι που τα φεγγάρια του σαν των ψαριών τα μάτια να στεγνώνουν
κι οι στοχασμοί του να μαραίνονται, όπως του ηλιοτρόπιου ο μίσχος.
Γι αυτό, μόλις τελειώσεις, θάψε το βαθιά στη γη
και θα το δεις σαν άστρο όταν νυχτωθείς στο δάσος,
όπως το θερινό τραγούδι θα το ακούσεις,
τα μάτια θα φοράει των κοριτσιών που αγάπησες,
θα στάζει, σαν τα περιστέρια, ήλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου