ΚΑΥΣΙΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
Είναι κι αυτή η ευκολία
Με την οποία ακολουθούσα τα μεγάλα όνειρα
Και διέσχιζα τις ατέλειωτες βραδινές σιωπές των αγγέλων,
Μ'ένα στόχο που έφευγε διαγώνια,
Και τον αββά Ισαάκ να δέεται
Για τη σωτηρία ακόμη και των δαιμόνων.
Είναι και τα πουλιά που μου μιλούσαν σαν να' μουν Ουρανός.
Έτσι συντήρησα τη μητρική μου  γλώσσα,
Αυτή με τα δεκαεννιά λυπημένα συγκοπτόμενα.
Και το οδυνηρό τραγούδι το ανακάλυπτα εν πλω.
Γιατί με περίμεναν κάπου.Κι αν το ξέχασαν φταίνε εκείνοι.
Μουσική, πρώτη πατρίδα όσων μαθαίνουν ότι οι ορίζοντες
Κυνηγούν τα δικά τους όρια...
"Καθόσον απέχουσιν ανατολαί από δυσμών...."
Κι αυτό το γνώρισεν ο ποιητής Μάνος Μπαλής
Και ταΐζει, πλέον, τους γλάρους μ' "αλληλούια".