Πλάι μας βρίσκεσαι,Κύριε,
Στην, προς την Εμμαούς, ισόβια πορεία.
Όπως εκείνο το απόβραδο,
Πάντα θα στροβιλίζεται
Το τεριρέμ των αηδονιών-
Δοξαστικό αρχαίο των αγγέλων-
Ανοίγει ένα δρόμο,
Γεμάτο δρύινες σκιές.
Αραιά ανθίζουνε στον ουρανό αστέρια.
Πλάι μας βρίσκεσαι.
Κι όμως
"Κρατούνται οι οφθαλμοί ημών
Του μη Σε επιγνώναι".
Πάροικος θα μας είσαι πάντοτε;
Θα πνίγονται, στην απορία, οι Κλεόπες;
Κύριε,με την ευλογία του άρτου,
Άνοιξε τα κλειστά μας μάτια.
Και μείνε στο τραπέζι μας για πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου