ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟ ΞΕΝΟΝ
Έστω μισολιπόθυμη Άνοιξη
Στις ανθισμένες πασχαλιές πνιγμένη.
Σκάβουν τ'αηδόνια ένα βαθύ πηγάδι,
Να φτάσουν στην καρδιά της νύχτας,
Και τρυφερά να την τυλίξουν.
Σταγόνες, κρέμονται οι αστερισμοί,
Ακούγονται ακριβά αναφιλητά μέσα στα περιβόλια.
Ο Αριμαθαίος στον Πιλάτο  εξηγεί
Το ξένον ενός θεϊκού θανάτου.