Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΖΟΦΟΣ

Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΖΟΦΟΣ

Αφαιρώντας
Αφαιρώντας
Αφαιρώντας έρχεται το ποίημα.
Έμεινες ο τελευταίος των οιωνοσκόπων,
Με το βλέμμα καρφωμένο
Στη βιολετιά δύση και τα πουλιά
Που σχεδιάζουν τις νυχτερινές απώλειες,
Επιλέγουν ποιος, στο επόμενο ενύπνιο,
Θα' χει μισάνοιχτες τις βαλίτσες του.
"Μή ιδέτω η ψυχή μου
Τας σκοτεινάς όψεις των πονηρών...".
Ο Άγιος Ευστράτιος δε μελετούσε
Τις γραμμές μιας σιντεφόχροης
Εδεμικής στεφάνης.
Τραβούσε τα κουρτινάκια της καρδιάς
Και τρόμαζε απ'τον αρχαίο ζόφο.