ΚΙ ΑΝΘΙΖΟΥΝ Τ' ΑΣΦΟΔΙΛΙΑ
Εκείνες,πάντως, έρχονται στην ώρα τους
Σιωπηλές γριές, με δόντια δράκου.
Περνούν από βρυώδεις τοίχους
Που, επί χρόνια,όρθωναν οι παλαιοί.
Περνούν χωρίς τα δώρα των Δαναών
Χωρίς το επίσημο "τσιγκληδόν" των παιδιών.
Λεν καλησπέρα, κάθονται σε ψάθινες καρέκλες
Κι αρχίζουν: Γνέθει τολύπες των γαλαξιών η πρώτη,
Μοιράζει η δεύτερη σταφίδες κι άσπρα μύγδαλα.
Η τρίτη λέει "γένοιτο"κι ανθίζουν τ'ασφοδίλια.
Εκείνες,πάντως, έρχονται στην ώρα τους
Σιωπηλές γριές, με δόντια δράκου.
Περνούν από βρυώδεις τοίχους
Που, επί χρόνια,όρθωναν οι παλαιοί.
Περνούν χωρίς τα δώρα των Δαναών
Χωρίς το επίσημο "τσιγκληδόν" των παιδιών.
Λεν καλησπέρα, κάθονται σε ψάθινες καρέκλες
Κι αρχίζουν: Γνέθει τολύπες των γαλαξιών η πρώτη,
Μοιράζει η δεύτερη σταφίδες κι άσπρα μύγδαλα.
Η τρίτη λέει "γένοιτο"κι ανθίζουν τ'ασφοδίλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου