ΕΝΑΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

ΧΡΟΝΙΚΑ

Τα ερωτικά ποιήματα
Δεν είναι παρά Χρονικά
Γραμμένα σε παλιούς παπύρους,
Στην όχθη της θάλασσας.
Ο πραγματικός έρωτας έχει ήδη φτερουγίσει
Σαν την καρδερίνα από ένα σπασμένο συρματάκι.
Όταν τον ζούσαμε
Μόνο την πένα δε σκεπτόμαστε.
Φοβόμαστε την απουσία και τη σιωπή,
Κυνηγούσαμε αστέρια και πεταλούδες
Σε μάτια αγαπημένα.
Βιώναμε-
Δε μνημονεύαμε.
Ώσπου ήλθεν ο καιρός και η επιθυμία
Να καταργήσουμε
Την
Έλλειψη,
Αυτή που δημιούργησε
Ένας αποχαιρετισμός.