ΔΑΓΚΕΡΟΤΥΠΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Τ'άστρα που ανάβουν ένα- ένα,

Σα νυχτερινά τσιγάρα,
Υπάρχουν κι όταν,
Πολύβουοι, φθειρόμαστε στην Αγορά
Κραυγάζοντας του Μηδενός την αξία.
Η σκόνη των γαλαξιών αιωρείται,
Την ώρα που οι λέξεις
Σφυρίζουν, μέσα από σάπια δόντια,
Σαν τα ποντίκια που τσιρίζουν στην παγίδα.
Οι αστερισμοί κι οι γαλαξίες
Αποτελούν το αρνητικό
Μιας
Του Χρόνου
Δαγκεροτυπίας,
Που μελετάει ο Άγγελος
Ανύστακτος,πλάι μας, να μένει.