ΤΟ ΑΔΙΑΣΤΑΤΟ ΤΟΠΙΟ
Το μόνο που αποδέχομαι
Εν τέλει
Είναι ότι δεν είμαι μόνο
Ό,τι,θεωρώ ότι είμαι.
Δεν εννοώ το ζενίθ και το ναδίρ
Της πράξης και του πρακτέου.
Δεν εννοώ μια περίμετρο
Οντολογικής αυτοδιερεύνησης.
Στην πατρίδα της ηλικίας μου
Δεν υπάρχουν καθρέφτες του βάθους
Κι,εξ'άλλου, ο στοχασμός
Έχει τα όριά του.
Μουσικά όρια αλλ'
Υπαρκτά.
Μια βεβαιότητα περιγράφω:
Ότι ο μισός βρέχομαι
Απ' τη Στιγμή
Όπως την εννοούσε ο Κierkegaard:
To αδιάστατο τοπίο
Της Αιωνιότητας.