ΟΙ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ
Μερικά ποιήματα βλασταίνουν από μόνα τους
Έτσι, χωρίς σπορά ή προσπάθεια.
Αίφνης, σήμερα απεγκλώβισα από τη τζαμαρία
-Στο πίσω μέρος του κήπου-
Τρεις μεγάλες, άσπρες πεταλούδες.
Κι ύστερα θυμήθηκα ότι εκεί
Έζησαν και πεθάνανε,κατά καιρούς,
Η μάνα,ο πατέρας και η γιαγιά.
Ακόμη υπάρχει το πήλινο που τους ανάψαμε καντήλι.
Όμως τα παραθύρια είναι ερμητικά κλειστά
Κι ούτε μια χαραμάδα βρίσκεις που να μπάζει.
Το σπίτι,σήμερα, αποτελεί μια σκοτεινή αποθήκη.
Μερικά ποιήματα βλασταίνουν από μόνα τους
Έτσι, χωρίς σπορά ή προσπάθεια.
Αίφνης, σήμερα απεγκλώβισα από τη τζαμαρία
-Στο πίσω μέρος του κήπου-
Τρεις μεγάλες, άσπρες πεταλούδες.
Κι ύστερα θυμήθηκα ότι εκεί
Έζησαν και πεθάνανε,κατά καιρούς,
Η μάνα,ο πατέρας και η γιαγιά.
Ακόμη υπάρχει το πήλινο που τους ανάψαμε καντήλι.
Όμως τα παραθύρια είναι ερμητικά κλειστά
Κι ούτε μια χαραμάδα βρίσκεις που να μπάζει.
Το σπίτι,σήμερα, αποτελεί μια σκοτεινή αποθήκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου