ΟΙ ΑΠΟΧΕΣ ΤΩΝ ΛΕΠΙΔΟΠΤΕΡΟΛΟΓΩΝ

ΤΙ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΣΤΙΧΟΣ
Tα ποιήματα είναι σαν τις μποτίλιες-
Μυρίζουν ακόμη φτηνό ρούμι
Και ταξιδεύουν σε θάλασσες αχαρτογράφητες
Μεταφέροντας μυνήματα στο πουθενά.
Τα ποιήματα είναι πολύχρωμα έντομα:
Διασχίζουν τον αιθέρα σε τεθλασμένες
Αποφεύγοντας τις απόχες των λεπιδοπτερολόγων.
Ποιους ενδιαφέρει η ποίηση
Όταν κοιμάται μέσα σ'άκοπες σελίδες,
Σαν κορίτσι πάνω στο μπράτσο του;
Τί ενυπνιάζεται ένας στίχος γλαυκός;
Η αγορά του τσακίζει το λαιμό
Όπως τα σκαλοπάτια το μεθυσμένο Ελπήνορα.
Τα κορίτσια,οι σκιώδεις στον Άδη,σύντροφοι
Χωρούν  σ'ένα ποίημα,ένα τραγούδι,ένα πουλί
Που πετάει προς τη ρόδινη δύση.