Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΙΩΔΟΥΣ
Είναι φορές που έρχονται
Εκεί που δεν τους περιμένεις
Και σου μιλούν- σα να μη μεσολάβησε
Ο Καιρός, με τις σπηλιές
Και τις απότομες στροφές του,
Ο Καιρός με το δρεπάνι και τα άνθη
Που'φερε αλλοιώσεις και μια θάλασσα
Στην οποία μπορείς να μελετήσεις
Την αρχιτεκτονική του ιώδους
Και των εκπλήξεων:
Ο Γιώργος ο Αράπης με το τάμπούρλο
Γεμάτο σημαιούλες και πικροδάφνες,
Ο Αλέκος με μια Σύνοψη και τα εγκώμια,
Να του μπουκώνουνε το λάρυγγα,
Ο ιεροσπουδαστής Θεόδωρος-τσέπες γεμάτες
Ερωτήσεις για τον Αμίλκα, τον Αννίβα
Και τους ελέφαντες στις Αλπεις.
Τα κορίτσια,ντροπαλά σα νυχτολούλουδα
Και τ'απαλά
Όπως τα παράξενα τραγούδια τους, δάχτυλα:
Το "ιερισώ" και το "απιτιρινούια"
Τα κορίτσια που βγάζουν 
Από τα μάτια τους γαλαξίες
Και κρύβουν στον κόρφο τους μικρά πουλιά.
Έρχονται κι οι περαμαχαλίτες
Με τσέρκια, σφεντόνες
Και αγκάθινα στεφάνια.
Είναι φορές που μπλέκουν
Στων ενυπνίων μας τις χαρακιές
Τραβούν με κιμωλία μια γραμμή
Κι
"Εδώ"
Ορίζουν
"Τελειώνουνε τα ποιήματά σας".