ΣΑΝ ΝΑ ΚΑΠΝΙΖΩ ΟΥΡΑΝΟ
Για όλα τα πράγματα υπάρχει ένα τέλος,
θα σταματήσω κάποτε να γράφω,όπως σταματούμε
να παίζουμε ρώσικη ρουλέτα,
το τελευταίο ποίημα θα μείνει ημιτελές,
ως ακατόρθωτο,
θ'αφήσω το μολύβι-
απ'τα δάχτυλά μου θ'ανεβαίνει
ένα παγωμένο γαλάζιο
σαν να καπνίζω ουρανό,
παρέα με όσους μπορούν,ακόμη,να κλαίνε.