ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

Να ξαναπερνούσαν, χαράσσοντας ίσκιους φευγαλέους στο ταβάνι:Ο κυρτόπους «κουτιά γάλα σκόνη αγοράζω»,ο Σπυράκος που κολλούσε τα γυαλικά,ο πωλητής ξύλινων κλωβών κι ακανθυλίδων σε χαρτοσακκούλες,το χαζοΦταλιώ πρώτη στο τσιγκομαχαλά και τελευταία η Λάικα μ’ απλωμένο το χέρι για μια φετούλα ψωμί.Να’ ρχονταν το 612 μηχανάκι του πατέρα,μυρίζοντας βαριά βενζίνη κι από χήνες ακολουθούμενο. Νά’ ρχονταν ο αρκουδιάρης κι ο Καραμούζας κι ο «καλέ κυρία μια δεκαρούλα». Να κλεινε, τέλος, την πομπή, ο χάρτινος γιατρός Ινεότης.