Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΟ ΓΚΕΡΛΙ

Οι νύχτες μας ήσαν διάτρητες από πυγολαμπίδες και δάκρυα,άστρα και κάφτρες που έδειχναν το μισό των προσώπων.Η μάνα, συνήθως, γύριζε πίσω να πάρει ένα ελαφρύ πουλόβερ.Δεν της αρκούσε η μυρουδιά του βαμβακιού που μεγάλωνε, για θαλπωρή. Είχε καιρό, ώσπου να κατέβει η Παναγιά, με το φαναράκι της στο πηγάδι,να παίξει μ’ εμάς τα παιδιά, το «Γύρω-γύρω όλοι στη μέση ο Μανώλης».Αγνοούσαμε και τη σημαντική του παιγνιδιού:Ποιος να μας έλεγε, τότε, ότι "Εμμανουήλ" σημαίνει «Μεθ’ ημών ο Θεός»;