ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΣΙΜΑ ΤΑ ΥΓΡΑ ΜΩΣΑΪΚΑ
Α,τί αέρινη πανοπλία η άλως των λέξεων,
εκεί που κρύβεται το ποίημα με τη σφεντόνα του
κι ακούγονται τα κουδούνια χιλιάδων ποδηλάτων,
και τρέξαμε,τότε, στην άκρη της νυχτερινής θάλασσας:
"Αν δε μου τη φέρετε,θ'αφήσω να μ'αναλύσει αυτό το φως",
είμαστε τόσο περίεργοι-
ποια αγαπημένη αντιστάθμιζε μια πόλη τόσο μουσική;
Θυμήθηκα τον μαθηματικό:
"Είναι μετρήσιμα τα υγρά μωσαϊκά,να γίνετε ποιητής,
ψάξτε το απειροσύνολο",τόσες σημαίες και φάροι,
αληθινή ιστορία σας αφηγούμαι,ήταν ένα λεπτός
σαν τα σκίτσα του Κάφκα,
στην ακτή,
κρατούσε πέτρα δεμένη στο λαιμό του και ζητούσε μια Βαρβάρα,
κάτω απ'τα ερείπια των μπαρουταποθηκών,
εκεί που ο πεθερός μου,πολύ αργότερα, μού 'λεγε ότι είχε δει
έναν Ιταλό, με το ανοιχτό του κρανίο
γεμάτο καβούρια.