ΟΙ ΗΛΙΚΙΕΣ

ΛΙΓΑ

Λίγα πράγματα μου έχουν απομείνει

Από κάθε ηλικία μου, άλλωστε, κρατούσα ελάχιστα

Στη μετεφηβεία η οσμή των λαστιχένιων παππουτσιών

Της νεότητάς μου ένα εαρινό γιασεμί ή το "όχι"

Στο παγωμένα ερωτηματικό "να τα πούμε;"

Ακολούθησε το παράλιο κοίταγμα του ρολογιού στην ομίχλη

Τα ταγάρια των κοριτσιών κι η απαγγελία

(Αργότερα προστέθηκαν οι μυστικοι-ο Άγιος Μάξιμος, ο Αββάς Ισαάκ

Τα τέκνα της Φιλοκαλίας κι ο Νίκος Γαβριήλ Πετζίκης

Ο φαρμακοτρίφτης ποταμός των ομοιοτήτων κι εραστής του Συναξαριού) 

Σήμερα ζητώ ένα παράθυρο και τα πάθια του "Μπάρμπα Γιαννιού του Έρωντα"

Ή  τη μυρουδιά των μοβ κρίνων απ"Το νησί της Ουρανίτσας"του ταπεινού μας Μεγάλου.

Τίποτε περισσότερο