ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ

ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ
Κι όταν γεμίζει ο αέρας αρχαία πτηνά
Τα "δεν", τα "πρέπει", τα "τουναντίον"
Κι άλλα κρέμονται απ' τα δάχτυλα
Άλλα ευλύγιστα περνούν στην κόμη
Κι ένα αβάστακτα τρελό, μου λύνει τις περικνημίδες
Τοποθετώ, μπροστά μου, το πλαίσιο που
Ονομάσαμε
Ποίημα
Και
Καλλωπίζομαι
Στον άργυρό του