Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013


ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΤΗΝ ΤΣΟΥΛΗΘΡΑ
Οι λέξεις οξειδώνονται
Στη χρήση των αιώνων
Περνώντας από ρερυπωμένα στόματα
Ακουμπώντας σε νεκρές ψυχές
Ραγισμένες όπως τα πεσμένα φύλλα.
Αν βρείτε κάποια απ'αυτές
Μη της μιλήσετε-
Ξεπλύνετέ την μόνο
Με κρασί και νερό 
Κι αφήστε τη να συνεχίσει
Το ταξίδι που επέλεξε.
Υπάρχουν, βέβαια, και άλλες λέξεις
Που μένουν άφθαρτες
Όπως τα λείψανα των αγίων.
Λίγες πάντως είναι όσες
Περνούν σε συχνότητες
Που συλλαμβάνουν μονάχα
Οι ονειροπόλοι.
Τις πιάνουν τότε εκείνοι
Ανεπαίσθητα
Από το χέρι.
Και σεργιανούν μαζί
Στα σοκκάκια
Των ποιημάτων.
Ψάχνουν την κοντινότερη
Παιδική χαρά
Να παίξουνε παρέα
Την τσουλήθρα.

1 σχόλιο:

  1. ωραίο Γιάννη... τότε που παίζαμε κι εμεις...
    ... αλλα η τέχνη σου όλα τα κάνει όμορφα, και διαφορετικα΄!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή