Η ΙΔΕΑ
Η ιδέα να΄ρθει, σαν πρωινή του θέρους δροσοσταλιά
Σαν τη βερβερίτσα που κραυγάζει μες την ομίχλη
Η ιδέα, ο σίγουρος ήχος μιας καμπάνας
Τα υπόλοιπα για το ποίημα, τα φυλάμε στο πατάρι:
Μια Γερακίνα με τα γιορντάνια της
Δυό άσπρα τρεχαντήρια την ώρα που τινάζονται
Από το φερμουάρ της θάλασσας
Το παιδί που κυνηγάει το χνουδωτό σπόρο
Τον επονομαζόμενο κλέφτη-μέσ'το λιβάδι με τις μαργαρίτες.
Έχουμε λέξεις ώσπερ κόκκους θαλασσινής άμμου
Μια φωνογραφία πλανοδίων απ'τα παιδικά μας έτη κι έπη
Τον Ταρζάν,τον Ποκοπίκο και το Γιώργο Θαλάσση
Ο γρανίτης, ο θαλασσόπληκτος της ποιητικής ιδέας μας λείπει
Η ιδέα να΄ρθει, σαν πρωινή του θέρους δροσοσταλιά
Σαν τη βερβερίτσα που κραυγάζει μες την ομίχλη
Η ιδέα, ο σίγουρος ήχος μιας καμπάνας
Τα υπόλοιπα για το ποίημα, τα φυλάμε στο πατάρι:
Μια Γερακίνα με τα γιορντάνια της
Δυό άσπρα τρεχαντήρια την ώρα που τινάζονται
Από το φερμουάρ της θάλασσας
Το παιδί που κυνηγάει το χνουδωτό σπόρο
Τον επονομαζόμενο κλέφτη-μέσ'το λιβάδι με τις μαργαρίτες.
Έχουμε λέξεις ώσπερ κόκκους θαλασσινής άμμου
Μια φωνογραφία πλανοδίων απ'τα παιδικά μας έτη κι έπη
Τον Ταρζάν,τον Ποκοπίκο και το Γιώργο Θαλάσση
Ο γρανίτης, ο θαλασσόπληκτος της ποιητικής ιδέας μας λείπει
"...Έχουμε λέξεις ώσπερ κόκκους θαλασσινής άμμου..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΜυαλό έχουμε, Γιάννη μου;;;;;;;Ή καλύτερα, Τύχη έχουμε;
Ας είναι. Είνει τόσες πολλές οι λέξεις που μας προσδιορίζουν...
κι εμείς; ας επιμένουμε ποιητικά...
Χαιρετισμούς κι αγάπη,
Υιώτα
ΝΥ