ΨΥΧΗ ΣΑΛΟΚΑΤΙΝΑ

Θυμίζεις,ψυχή μου
Τη Σαλοκατίνα
Την ξεπεσμένη αριστοκράτισσα
Με τα τσόκαρα και τη μαδημένη αλεπού στο λαιμό
-Δεκαετία 50-
Που
Επαιτούσε
Απαιτώντας
Είχε την παλάμη στραμένη στην πονετική πλέμπα
Πλην κοιτούσε αντίθετα

Όπως κι εκείνη,ψυχή μου
Δε ζώστηκες το λέντιο
Ούτε γονάτισες στο νιπτήρα
Στα πόδια των
Ταπεινών
Που έμαθαν όμως
Να ελεούν.